sonradan ah vah etmemek için kaale alınması gereken tavsiyelerdir

bak liseli bunu gecenin sabaha döndüğü saatte tüm gece boyunca süren uykusuzluğuma rağmen yazıyorsam bunun iki sebebi var. birincisi okuyup feyiz neyim alırsan sonradan daha az hata yaparsın diğer sebebi ise üniversite hayatımın boka sarması. yani bunlar bir loserin samimi tavsiyeleridir. aç kulağını iyi dinle. öncelikle bu sene çok çalış bana bunu çok dediler sikime takmadım şimdi anadolunun taşra bir kentinde tıp okumaktayım. istanbul ankara hadi bi de izmir dışında okumayı düşünüyorsan hiç başlama hacı tabi memleketindir anlarım ama kalkıp gidecen bursadan,istanbuldan -benim gibi hayatında büyükşehirde yaşamışsan sadece- van a adıyaman a haritada yerini bile gösteremediğin ve ömründe bir kez bile yanından dahi geçmediğin sikik bir kasaba görünümlü taşra kentine sonra bir gece uyuyamayacak nerden geldim amk ben buraya diyecek hayatının ne kadar boktan olduğunu 943720742411601231 defa söylerken bulacaksın kendini. o yobaz, küçük tek bir caddeden ibaret şehirde sosyal hayatın s kültürün k ve kampüs yaşamının baş harfleri olan k ve y yi bile bulamayacaksın.
millet odtü, boğaziçi anadolu vb. üniversitelerde partiden konsere sergiden kayağa giderken sen sıkıntıdan patlayacak her gün arkadaşlarının galata, tünel, taksim, beyoğlu, boğaziçi güney kampüs,odtü, kızılay, alsancak güneşin batışı temalı fotoğraflarına bakacak ağlayacaksın. tek eğlencen seni yaşama bağlayan tek şey olan internet karşısında saatlerce oturacak, oyun oynamaktan gözlerin, film izlemekten gerçek hayat algın bozulacak. hele bir de devam zorunluluğun yoksa evden günlerce sadece ekmek aldığın için çıktığın günde 12 saat boyunca bilgisayarın karşısında durduğun günler olacaktır. burda önemli olan bir nokta ise ortamlara ne kadar uyum sağladığındır. eğer çok kolay arkadaş edinen ve kendini kabul ettiren biri değil isen 10 kelime konuşmadan akşamı bulduğun günler de olacak. eğer liseden arkadaş çevreni de getirememiş isen vay haline, yalnızlıktan uyku girmez gözüne böyle yazar neyim olursun işte. benim liseden arkadaşlarımın çoğu ankara ve istanbul a gittiler hatta aynı üniversitede 13 kişi okuyorlar eski ortam ve muhabbetleri aynen devam ediyor. memleketinde okursan yine biraz şanlısın en azından ailen yanında ve belli bir çevren var ama dediğim pozisyondaysan annen her aradığında gözlerin dolarken anne ben burda çok iyiyim, kendi kendime yetebiliyorum gösterisi yapacaksın.
ha bir de şu mevzu var ırkçılık yapmak istemiyorum ama batıdan doğuya okumaya gidersen vay haline. benim gibi hayatında seyyar satıcı harici 2 tane kürt görmemiş bir adamsan sokakta, otobüste ve her yerde kürtçe konuşulduğunda rahatsız olmamayı öğreneceksin. çünkü orda sen azınlıksın ve kültür çatışmasının allah ını yaşamaya hazır ol. her gün geldiğin yere lanet edecek keşke daha fazla çalışsaymışım ankara istanbul a gitseymişim demekten kendine kendini bile sikmek istediğin anlar gelecek. büyükşehirde doğup büyümüşsen yapamazsın zor gelir hacı. bilmiyorum öyle doluyum ki daha yüzlerce satır daha yazabilirim abartısız ama anlatmak istediğimi birazcık da olsa başardım gibi.
sonuç:eğer türkiye nin istanbul ankara izmir bursa vb. büyük kentlerinde yaşıyorsanız çok çalışın orda üniversiteye kazanmaya bakın. taşra kentlerine uyum sağlamak zor olur. bir de asla büyükşehirden büyükşehire misal:adana dan bursa ya falan gitmeyin çünkü keşke memlekette okusaydım diyecekseniz büyük ihtimal. en batıdan en doğuya giderseniz yan bastınız geçmiş olsun. karşınızda ne konuştuğunuzu anlamadığınız, saçma sapan törelere ve yobaz, sabit fikirlere sahip bir sürü insan olacak. oturun ne yapın ne edin götünüzü sıkın en büyük üç şehirdeki adam gibi saygın bir üniversiteye gidin.
not: ön yargılıyım evet. belki biraz da faşist olabilirim ama başınıza aynı şeyler geldiğinde hak vereceksiniz ama iş işten geçmiş olacak. okunmayacağının da farkındayım